Айгиз Баймөхәмәтов-Ҡалдырма, әсәй!.
Шайхзада Бабич
Присяга народу
Звенящее золотом слово
Не ради почета пою,-
Пою для народа родного
В родном златоцветном краю.
Не золота ради сверкает
Серебряным словом перо,-
Пусть песня в народ проникет:
Ведь сердце его-серебро.
Не ради богатств садовода
Взрастил я цветник красоты,
А ради родного народа,
Чьи дочери словно цветы.
Не я сочинил свои песни,
Не я их насытил огнем,-
Народ мой горячий и честный
Их складывал в сердце своем!
Не жалуюсь на неудачу,
На холод студеных дорог,-
О деле народа я плачу,
О том, что он слаб и убог.
Пусть жертвой безвременно лягу,
Пусть юности минет пора,-
Народу принес я присягу
Из золота и серебра!
(1914г.)
Шайхзада Бабич
Башкортостан
Урал-сверкающий дворец,
Чьи стены созданы из песен.
Умрет от зависти творец,
Узнав, как этот край чудесен.
И станет раем этот край,
Где будет вечное веселье,
И ангелы покинут рай
И здесь устроят новоселье.
Башкортостан, страна певцов,
Страна стихов и храбрецов,
Где лев – по имени башкир –
Родился и увидел мир!
Земля моя, родной очаг,-
Настало время для работы:
Поднимаем на своих плечах
Тебя и все твои заботы!
Мы, гордые твоей судьбой,
Мечтами светлыми твоими,
Готовы жертвовать собой,
Чтобы твое блистало имя!
Да здравствует страна башкир,
Да здравствует и труд, и мир,
И львы, которые росли
Для торжества родной земли!
(1918г.)
Үҙем беләм…
Үҙем беләм: холҡом еңел түгел,
Үсегеүҙән алам фырлап та,
Бигерәк бер ҡатлы сағым була,
Тик торғанда алам йырлап та!
Иҫәпсел дә булам ҡайһы саҡта –
Оҡшамайым хатта үҙемә!
Йәнем көйөп шартлар хәлгә етәм –
Эләкмәгеҙ генә күҙемә!
Әҙәм ышанмаҫҡа ышанамын,
Әҙәм көлөр ерҙә илайым,
Таштан ҡаты, ҡарҙан һыуыҡ булам,
Тыныс торор ерҙә тулайым.
Моңһоуланып бағам офоҡтарға,
Йә шарҡылдап көләм бушҡа ла,
Иҫем китә үҙем ҡыланғанға –
Килмәҫ ине хатта башҡа ла!
Ярҙам итеү инде ҡанға һеңгән –
Изгелекте сәсәм шаҡшыға,
Кисерә лә алам кисермәҫте,
Яуызлыҡты юрап яҡшыға.
Хыянаттар төшһә быуыныма,
Яңғыҙлыҡтан ғына ял алам,
Йәштәремде һөртөп киптерәм дә,
Илаҡлығым өсөн оялам.
Үҙем беләм: холҡом еңел түгел,
Үкендерә гелән аҙаҡтан…
…Тик белегеҙ: йәште һөртөрмөн дә,
Йылмайырмын һеҙгә ҡабаттан!
13.02.2015.
Фирүзә Абдуллина.
Әлдә әле һине осратҡанмын
Йәшлегемдең аяҙ көнөндә.
Осрашыуҙар, ҡауышыуҙар менән
Йәшәү матур донъя йөҙөндә.
Әлдә әле һине һайлағанмын
Күптәр араһынан иш итеп,
Фәрештәләр беҙҙе осраштырған
Минең һағышымды ишетеп.
Әлдә әле һине яратҡанмын,
Әлдә түгел һинән башҡаны,
Һинең менән бәхет ҡар яуғаны,
Таң атҡаны, ҡояш батҡаны.
Әлдә әле һин янымда һәр саҡ,
Мөлдөрәмә тулы бәхетем,
Әлдә генә әле, әлдә генә
Мәңгелеккә һине йәр иттем.
Фирүзә Абдуллина.
|
